Magia na wyciągnięcie ręki - Kelly Barnhill ''Dziewczynka, która wypiła księżyc'' *Natalia*

Autor: Kelly Barnhill

Tytuł: Dziewczynka, która wypiła księżyc

Liczba stron: 360

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Każdy z nas zna baśnie. Są nieodłącznym elementem dzieciństwa. Pamiętam, jak uwielbiałam siadać koło babci i słuchać historii. Po tym okresie ten gatunek znikł aż do czasu pamiętnej lekcji języka polskiego, na której pani kazała nam napisać swoją własną. Nie było to łatwe, gdyż już tak wiele ich powstało. Potem znowu nie miałam z nim do czynienia, aż do dziś. Nie sądziłam, że po tylu latach odnajdę się w tym.

Każdego roku wypada Dzień Ofiary. Wtedy mieszkańcy Protektoratu składają w ofierze najmłodsze dziecko w krainie. Wierzą, że to uchroni ich przed gniewem złej wiedźmy. Nikt jednak nie wie, że Xan to dobra wiedźma. Ratuje podrzucone dzieci i znajduje im dom po drugiej stronie lasu. Któregoś roku Xan przez pomyłkę karmi podrzuconą dziewczynkę światłem księżyca. Po długim namyśle postanawia zająć się Luną osobiście.

Spodziewałam się, że ta książka powali mnie na kolana. Z początku tak było, potem czar na chwilę prysł, a na koniec wrócił zachwyt. Od pierwszych stron poczułam baśniowy klimat i przeniosłam się do całkowicie innego miejsca. Czytałam, zachwycona bohaterami, opisami, metaforami, aż dotarłam do rozdziałów opisujących dorastanie Luny. I w tej części poczułam znużenie i irytację. Przez wiele stron musiałam poznawać skutki uboczne czaru rzuconego na dziewczynkę. Nie wnosiło to nic do fabuły, przez co tym bardziej całość się dłużyła.

Co do bohaterów nie mam zastrzeżeń. Wszystkich polubiłam. Wypełnioną magią Lunę, dobroduszną Xan, piszącego wiersze Glerka, małego smoka o wielkim sercu - Fyriana - i buntowniczego Antaina. Autorka krąży między nimi. Każdy rozdział czytamy z perspektywy innego bohatera, dzięki czemu można całkowicie wciągnąć się w historię. Każda z tych postaci wnosi coś ważnego do fabuły. Tutaj idealnie pasuje powiedzenie: wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Cała piątka różnymi ścieżkami podąża do zakończenia.

Książka jest przepełniona złotymi myślami. Są one związane z trudnymi tematami, takimi jak: śmierć, rodzina, przyjaźń. Ale najważniejsze, co pokazuje, jest to, że władza i manipulowanie ludźmi są złe. Zaczynając od wiary w zabobony, braku myślenia, kończąc na starych przyzwyczajeniach. To jedna z największych zalet tej historii.

Dziewczynka, która wypiła księżyc to piękna historia. Uniwersalne prawa, które kryją się pod płaszczem niepozornej bajki, czynią ją lekturą nie tylko dla dzieci. Jestem pewna, że skradnie ona Wasze serca, tak samo jak moje. Polecam młodzieży i dorosłym.

                                                                                                                               

Natalia, dawniej LostGirl