Autor: Roald Dahl
Tytuł: Matylda
Liczba stron: 228
Wydawnictwo: Zysk i S-ka
Jedną z najsłynniejszych powieści Roalda Dahla jest "Matylda", opublikowana po raz
pierwszy w 1988 r. W ciągu pierwszych
sześciu miesięcy w samej Wielkiej Brytanii sprzedano pół miliona egzemplarzy
tej książki. Została ponadto uhonorowana nagrodą Children's Book Award. W roku
1996 na jej podstawie powstał film w reżyserii Danny'ego DeVito.
Tytułowa
bohaterka to Matylda Piołun, nieprzeciętna dziewczynka, wychowywana przez
wyjątkowo wrednych rodziców. Jej ojciec zajmuje się handlem używanymi autami,
bezustannie oszukując przy tym swoich klientów. Matka natomiast spędza całe
dnie na grze w bingo, zostawiając małą córeczkę samą sobie. Wciąż ignorowana
przez rodziców, Matylda poświęca się czytaniu. Mimo iż ma zaledwie kilka lat,
zaczyna codziennie chodzić do biblioteki, gdzie pochłania całe stosy książek.
Wkrótce okazuje się, że jest ponadto obdarzona wyjątkowymi zdolnościami
matematycznymi. Jednak nikt w rodzinie tego nie docenia, wręcz przeciwnie.
Ojciec wyśmiewa się z jej zamiłowania do czytania i zmusza do oglądania
telewizji, gdyż jest to według niego pożyteczniejsze zajęcie. Wreszcie, ku
swojej ogromnej radości, Matylda zostaje zapisana do szkoły. Pełna entuzjazmu i
chęci do nauki, nie zdaje sobie sprawy z tego, co ją tam czeka. Od razu
zaprzyjaźnia się ze swoją wychowawczynią, niezwykle sympatyczną i kochającą
dzieci panią Miodek. Razem muszą stawić czoła groźnej dyrektorce, której
ulubionym zajęciem jest dręczenie uczniów. Wielką przyjemność sprawia jej
zamykanie ich w tzw. dusidle – małej komórce z kawałkami szkła i gwoździami ze wszystkich stron. Jednak w chwilach szczególnej wściekłości
potrafi złapać dziecko i, przypominając sobie czasy, gdy trenowała rzut młotem,
wyrzucić je przez okno. Przerażona Matylda nagle odkrywa, że została obdarzona
jeszcze jedną szczególną umiejętnością, dzięki której będzie mogła dać nauczkę
dyrektorce i swoim rodzicom.
"Matylda" to szczególna opowieść. Mimo iż
porusza niezwykle trudny problem dziecka nierozumianego, niekochanego i stale
odrzucanego przez własnych rodziców, robi to za pomocą w gruncie rzeczy
sympatycznej historii. Powieść emanuje humorem, dzięki czemu czyta się ją
szybko, lekko i przyjemnie. Jednocześnie jest swoistą bronią, którą autor daje
młodym czytelnikom do ręki. „Spiskuje” razem z nimi przeciwko dorosłym, którzy
bywają źli i niesprawiedliwi. Podważa ich autorytet, dowodząc, że wiek
niekoniecznie idzie w parze z mądrością i prawdziwą dojrzałością. Uświadamia
dzieciom, że mogą odnaleźć w sobie siłę, niezbędną do przeciwstawienia się krzywdzącemu je otoczeniu. Daje
im nadzieję na nowy, lepszy początek.
Polecam dzieciom
w każdym wieku. I dorosłym, ku przestrodze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz