Czy warto igrać z czasem? – „Continuum” Kamila Bracha [CONTINUUM #1]

Autor: Kamil Brach

Tytuł: Continuum

Cykl: Continuum, tom 1

Liczba stron: 248

Wydawnictwo: Nabius

Gdybyście mogli cofnąć się w czasie i zmienić przeszłość... co byście zrobili? Każda, nawet najmniejsza z naszego punktu widzenia ingerencja może wpłynąć na continuum, modyfikując zarówno teraźniejszość, jak i przyszłość. Czy jest jednak coś takiego, dla czego potrafilibyście zaryzykować obudzenie się w całkowicie obcej rzeczywistości?

Prawnik Jacek Miarczyński podczas swojej corocznej wyprawy w Bieszczady znajduje na szlaku nietypowy zegarek. Gdy odkrywa, że to wehikuł czasu, zaczyna sprawdzać jego możliwości. Czyżby właśnie dostał od losu jedyną w swoim rodzaju szansę na ocalenie życia najlepszego przyjaciela? Chociaż mężczyzna ma poważne wątpliwości, ostatecznie postanawia spróbować. Jaką cenę przyjdzie mu za to zapłacić?

Czytanie tej historii zaczęłam od drugiej części – Panta rhei – i muszę przyznać, że trochę żałuję. Continuum wciągnęło mnie od razu, przyciągając uwagę interesującą fabułą i rozterkami głównego bohatera. Gdybym sięgnęła po te książki we właściwej kolejności, pewnie łatwiej by mi było odnaleźć się w tej opowieści. Zwłaszcza że pierwszy tom zdecydowanie bardziej przypadł mi do gustu.

Ciekawie poprowadzona akcja sprawiła, że nie nudziłam się ani chwili. Autor umiejętnie budował napięcie, niezwykle przekonująco przedstawił także dylematy moralne Jacka. Szczerze kibicowałam tej postaci, choć towarzyszyło mi przy tym silne wrażenie, że próbuje zdziałać zbyt wiele i źle się to dla niego skończy. Owszem, intencje miał dobre, ale zapomniał o tym, co podobno było dla niego takie ważne. Kiedy relacje z najbliższymi spycha się na dalszy plan, odkłada wciąż na później i skupia się całą uwagę na czymś innym, to w pewnym momencie człowiek nagle staje przed smutnym faktem: nie ma już czego ratować i naprawiać, a straconego czasu w żaden sposób nie odzyska. Przeświadczenie, iż można kogoś zaniedbywać, bo na pewno zrozumie i cierpliwie poczeka, często bywa złudne. Wszystko ma swoje granice. A ratując świat kosztem własnej rodziny, należy liczyć się z tym, że się ją straci.

Lektura powieści Kamila Bracha zapewniła mi solidną porcję dobrej rozrywki. Z dużym zainteresowaniem śledziłam losy głównego bohatera, trzymając kciuki za powodzenie jego misji. Mimo że nie przepadam za science fiction, polecam tę powieść zarówno fanom gatunku, jak i wielbicielom ciekawych historii. Zachęcam również do sięgnięcia po kontynuację – Panta rhei – choć akurat w tym przypadku to pierwsza część serii jest moim faworytem.

Pozostałe tomy serii: